Mt Ventoux - Bedoin
“Slechts” 21,5 km lang maar met een helling van zo’n 7,5% sportief de zwaarste. Kronkelend door het bos met, bij warm weer, het “leuke” gezelschap van kleine vliegjes. Deze route bestaat uit eerder korte stukjes gevolgd door haarspeldbochten. Het panorama is vrij beperkt door de omringende bomen tot aan Chalet Renard waar men boven de bomengrens, het desolate en soms door hevige wind geteisterde stuk, aanvangt. Doch bij mooi weer van een fantastisch wijds uitzicht kan genieten.
Mont Ventoux
| Mont Ventoux | ||||
 |
||||
| Mont Ventoux | ||||
| Top | 1912 m | |||
| Coördinaten | 44° 11′ NB, 5° 17′ OL | |||
| Locatie | Provence, Frankrijk | |||
| Westzijde | Z.O.-zijde | |||
| Startplaats | Malaucène | Bédoin | ||
| Hoogteverschil | 1569 m | 1609 m | ||
| Lengte | 21.000 m | 22.000 m | ||
| Stijgings-% | 7,5% | 7,3% | ||
| Steilste km | 10,5% | 10,5% | ||
  |
||||
|
||||
De Mont Ventoux is een berg in het departement Vaucluse in het zuiden van Frankrijk, gelegen op zo'n twintig kilometer ten noordoosten van Carpentras.
Deze top in het Massif des Cèdres is de enige van deze hoogte (bijna 2000 m) in de streek de Provence en hij wordt daarom ook wel de Reus van de Provence genoemd. De naam 'Mont Ventoux' is afgeleid van het Occitaanse woord vent dat wind betekent en zou zijn opgedragen aan Vintour, de Keltische (Liguurse) god van de wind. Er zijn op de top van de berg windsnelheden tot 300 km/uur geregistreerd. Een andere verklaring van de naam dateert uit de 1e of 2e eeuw na Christus. De Gallische naam laat zich reconstrueren als 'Ven-top(s)', hetgeen 'sneeuw-top' betekent. In de 10e eeuw verschijnen de namen Mons Ventosus en Mons Ventorius.
In de streek worden de wijn AOC Ventoux en de kazen Banon AOC en 'fromage fort du Mont Ventoux' gemaakt.
De top van de Mont Ventoux ligt op 1912 meter hoogte. Het hoogteverschil met de voet van de berg bedraagt 1614 m. Op de top van de berg bevindt zich een weerstation met een grote zendmast. De berg is bekend doordat de beklimming ervan herhaaldelijk is opgenomen in enkele gerenommeerde wielerwedstrijden, zoals de Ronde van Frankrijk, vanwege de moeilijkheidsgraad en het kale 'maanlandschap'. De bestijging te voet werd in de Renaissance reeds beschreven door Petrarca in zijn Beklimming van de Mont Ventoux.
Wielersport
De berg is vooral bekend van wieleretappes in onder andere de Ronde van Frankrijk. De beklimming vanuit Bédoin is erg zwaar door de lengte van de klim (21,4 km), het gemiddelde stijgingspercentage (7,5 %) en de zomerse temperaturen in Zuid-Frankrijk. In totaal zijn er drie beklimmingen met een racefiets mogelijk (een zuidelijke beklimming vanuit Bédoin, noordelijk vanuit Malaucène en vanuit het oosten vanuit Sault). De klim werd de wielrenner Tom Simpson in 1967 fataal door een combinatie van amfetamine, alcohol en de hitte. Drie jaar later had Eddy Merckx, op weg naar een zege, nog de tegenwoordigheid van geest om zijn petje af te nemen bij het passeren van het monument dat ter nagedachtenis aan Simpson is neergezet.[1] Na de finish zou Merckx alsnog zijn bezweken, maar in latere jaren beweerde Merckx dat hij dit speelde om onder de grote media-aandacht uit te komen. In de Ronde van Frankrijk 2000 schonk de veel sterkere Lance Armstrong de zege op de Ventoux aan de Italiaanse klimmer Marco Pantani. Hij betuigde al een dag later spijt van dit cadeau.[2][3]
Ook in Parijs-Nice en het Critérium du Dauphiné wordt de Mont Ventoux regelmatig in het schema opgenomen. De meest recente winnaars waren Cadel Evans (in Parijs-Nice 2008) en Sylwester Szmyd (Dauphiné Libéré 2009). De recordtijd voor de klim staat op naam van de Spanjaard Iban Mayo. Hij realiseerde in het jaar 2004 tijdens de Dauphiné Libéré een beklimming in 55 minuten en 51 seconden. De Spanjaard verbrak daarmee het vijf jaar oude record van Jonathan Vaughters met 59 seconden. Hiervoor was het record met 1u 02 '09 uur al 41 jaar lang in handen van Charly Gaul.
De Mont Ventoux wordt in de zomer vooral bezocht door toeristen die de berg beklimmen, voornamelijk met de fiets. De Nederlandse dichter Jan Kal wijdde een van zijn bekendste sonnetten aan de Mont Ventoux en Tom Simpson.
Winnaars van Tourritten met de Mont Ventoux in het parcours
Winnaar van Dauphiné-ritten met aankomst op de Mont Ventoux
- 1996 - vanuit Tain l'Hermitage: Richard Virenque
- 1998 - vanuit Vals-les-Bains: José María Jiménez
- 1999 - vanuit Bédoin: Jonathan Vaughters
- 2000 - vanuit Romans-sur-Isère: Tyler Hamilton
- 2002 - vanuit Tournon-sur-Rhône: Denis Mensjov
- 2004 - vanuit Bédoin: Iban Mayo
- 2005 - vanuit Tournon-sur-Rhône: Aleksandr Vinokoerov
- 2006 - vanuit Tain l'Hermitage: Denis Mensjov
- 2007 - vanuit Hauterives: Christophe Moreau
- 2009 - vanuit Valence: Sylwester Szmyd
Winnaar van Parijs-Nice-ritten met aankomst op de Mont Ventoux
- 1984 - vanuit Orange: Eric Caritoux
- 1986 - vanuit Le Rouret (tot aan Chalet Reynard): Eric Van Lancker
- 1987 - vanuit Saint-Étienne (tot aan Chalet Reynard): Seán Kelly
- 2008 - vanuit Montélimar (tot aan het wintersportstation): Cadel Evans
Ventourist
Sinds 2005 organiseert Sporta jaarlijks de Ventourist, een wielerevenement waarbij 2000 Vlamingen de Mont Ventoux tegelijk proberen te beklimmen.[4] Wie wil, krijgt zelfs de kans om 24 uur na elkaar de berg op en af te rijden. Voorlopig staat het record op naam van Toon Claes (55) uit Herentals en Jef Van Dyck (56) uit Brecht. Tijdens de Ventourist van zaterdag 9 juni 2007 beklommen ze de berg 10 maal. Wegens de in België geldende leerplicht is de minimumleeftijd om te mogen deelnemen 18 jaar. In 2011 nam een delegatie getransplanteerden van het UZ-Leuven deel aan dit wielerevenement, en dit onder de groepsnaam 'Transplantoux'. Uiteindelijk haalden 28 patiënten de top, onder wie Geert De Vlamynck, die dit met een ruilhart deed.[5]
Club des Cinglés du Mont-Ventoux
De Club des Cinglés du Mont-Ventoux (Club van Gekken van de Mont-Ventoux) werd in 1988 opgericht. Alleen zij die de Mont-Ventoux op één dag van drie zijden beklimmen, dus vanuit Bedoin, Malaucène en Sault, kunnen lid worden van deze club[6
